czy to można jeszcze określać mianem "enduro"?!

Niedziela, 10 października 2010 · dodano: 10.10.2010 | Komentarze 8

dziś postanowiliśmy wrócić nad Lago di Garda... przynajmniej jeśli chodzi o trudy zjazdu :] czyli królowa beskidów - babia góra (1725mnpm)
Ja, Kuba, Karola i Wojtek, z tym że pierwsza dwójka rowerowo, reszta załogi pieszo, parking na przełęczy krowiarki pękał w szwach, to oznaczało dzikie tłumy na diablaku co też nie było optymistyczną wiadomością :/
oczywiście na bezczela nie pojedziemy głównym szlakiem przez sokolicę, jedziemy od strony słowackiej (żółty), ciężkie jesienne powietrze spowodowało mozolne wdrapywanie się na szczyt, żałowałem że nie miałem ze sobą krótkiego rękawka, było tak przyjemnie ciepło... prawie jak w italii ;P
zjazd w kierunku brony kiedyś wydawał mi się baaardzo trudny, teraz na najtrudniejszych fragmentach miałem banana na twarzy i mówiłem sobie "kurna... co to ma być?!" ale nie ma co narzekać! jak na beskidy to wypyt! szkoda tylko że średnio legalnie...
rozpoczynając stromy, trudny technicznie kamienisty podjazd na małą babią kuba krzyczy "dajesz dajesz, masz publikę!" faktycznie, ludzi w tym miejscu było około mnóstwa, jadę, ale brak platformy i obniżone siodełko na rzecz zjazdu i niestety poddaje się kilkadziesiąt metrów dalej, obracam się do widowni, podnoszę rękę i pochylam głowę w geście przeprosin, w tej chwili rozlegają się brawa! dla takich chwil to ja mogę jeździć :D (śmiech)
zjazd z małej babiej też niczego sobie, początkowo ułożone płyty i mnóstwo stopni, jedne większe, inne mniejsze, frajda niesamowita, gdziś przesadzam i... snejk z tyłu, wymiana dętki. jedziemy dalej, po kilku minutach... snejk z przodu! cóż... niskie ciśnienie na rzecz przyczepności czasem daje o sobie znać!
zjazd do zawoji czarnym znanym mi również szlakiem...
nie sądziłem że tego roku jeszcze uda mi się zaliczyć babią, było fajnie, choć... nie można było poszaleć ze względu na masę turystów, z tego też względu czuję niedosyt... może kolejnym razem percią akademicką... wcześniej jednak zainwestujmy w ochraniacze.
dzięki dziewczęta za wypad!

jednak ten tydzień nad Gardą sprawił, że poprzewracało się nam w przysłowiowych "dupach" i... aż się boję pisać dalej, więc kończę na dziś.